El Soplao (Cantabria)
ACTE-ren laguntzari esker eta baimen egokiarekin, taldeko 4 kide izan ginen joan den asteburuan Espeleofotoko lagunekin batera, barrunbe honetan, lehen kontaktu fotografikoa mantentzeko asmoz.
Soplaoko haitzuloa Kantabrian kokatzen da, Valdaligako udaletan (Labarces eta Roizeko herrietan) eta Rionansan (Celiseko herrian).
Erreal Asturiar Meategietako Konpainiak aurkitu zuen haitzuloa XIX mendean, galena-mineral ustiapen bat hasterakoan. Ustiapen zehar, meatzariak aurkikuntza mota honi “soplao” izena ematen diote, ezagutzen dugun izen honekin bataiatuz.
Barrunbe honek bi sarrera-mota ditu: bi leize, sarrera natural bezala eta bestalde, meategiko sei aho artifizialak, nahiz eta gaur egun batzuk erorita dauden. Hauetako bat, sarrera turistiko bezala prestatuta dago.
Munduko mailan paregabetzat hartua den barrunbea, 20 kilometroetan gordetzen dituen formazio geologikoen kantitatea eta kalitateagatik, horietatik 4 bakarrik irekita publikoarentzat. Bertan heliktita bezalako formazio oso arraroak aurkitzen dira (grabitatea desafiatzen duen estalaktita eszentriko bitxiak) baita draperies (sabaitik esekitako maindire edo bandera zeharrargiak). Bere eraketa Mesozoikokoa da, Kretaziko aldikoa zehazki, duela 240 milioi urte.
Larunbat goizean ibilbide turistikoan izan ginen lanean, bere gain hartzen duen 1.500 m luzerekin. Sarbidea meatze-tren batean egiten da, egokitutako 400 metroko tunel batean zehar haitzuloan barrentzeko, ondoren meatze-galeria zaharretatik ibiliz, Galeri Lodira iristen da, lur azpiko urmael naturalarekin, eta bere bolumenari dagokionez, areto handienetakoa. Mamuen galeriatik jarraituz, estalagmita lodi eta kolore zuriz jositako alderdia (hortik datorkio duen izena), 350 m-ko luzerekin eta zona batzuetan, 35 metroetara heltzen den zabalerekin. La Florida meategiko meatzarientzat, erabilera handia izan zuen XX mendearen hasieran, erauzketa-leku eta mineral biltegia bezala.
Arratsaldean, turismo-abentura ibilbidea egin behar zuen talde batekin batera elkartu ginen. 3 Km-ko luzerekin, zona birjinetatik doa. La Isidra tunelean hasita, Lurzoru Faltsuaren goialdera iristen da, hari fin itxuran kiribiltzen diren formazioz betetako ganbera txikia. Hortik Los Italianos galeriako sarrerarantz doa Kanpamentua bisitatzeko, 10 metrotaraino zabalerekin. Izena, lehen erasoetan zehar ikerkuntza-kanpamentu bateko instalazioaren ondorio da. Zuri-gorriz tindatutako koladak nabarmentzen dira. El Organoren galerian estalagmita itzelak ikus daitezke, askotan eszentrika bitxiak, sabaiekin elkartzen direnak. Progresioa Basoko galerian amaitzen da, altura handikoa eta kolada askorekin, estalaktita eta estalagmiten arteko bat-egitea edonon gertatzen dira, zutabe handi eta era askotakoak sortuz. Azalorearen Galerian bezala lurrikarako oinatzak antzematen dira.
